মধ্য বিত্তৰ আশাৰ পৃষ্ঠাত লিখা জীৱন।

 মধ্য বিত্তৰ আশাৰ পৃষ্ঠাত লিখা জীৱন।

মধ্য বিত্ত। নামটোতে যেন লুকাই আছে এটি বেয়া-ভালৰ সাঁকো। ধনৰ অভাৱ নাই, কিন্তু অপচয়ৰ সাহসো নাই। বিলাসিতাৰ চিন্তা হৃদয়ত থাকিলেও, বাস্তৱত কাষলৈ নাযায়। এই শ্ৰেণীটোৱেই দেশৰ অধিকাংশ জনসাধাৰণৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰে—সংগ্ৰামত জন্ম লোৱা, দায়িত্বৱান  আৰু সপোনত অনন্ত। সন্তানৰ ভাল শিক্ষাৰ বাবে নিজৰ প্ৰয়োজনবোৰ আঁতৰাই ৰাখে। মধ্য বিত্তৰ জীৱন মানেই হল: "আহিছে, দেখিম", "হ’ব নিশ্চয়", আৰু "সোৱৰণি এটাৰে সন্তুষ্ট" হোৱাৰ এক গুপ্ত কৌশল।

তেওঁ দেশ গঢ়ে, সমাজ ৰাখে, আৰু এক নিৰৱ বীৰৰ দৰে নিজ পৰিয়ালৰ বাট আগবঢ়ায়। মধ্য বিত্ত হোৱাটো গৌৰৱৰ কথা, যদিও সমাজে সেয়া বুজিবলৈ সময় লয়।